گیربکس AMT چیست و نحوه عملکرد آن؟

خودروهایی که دارای گیربکس AMT می باشند، پدال کلاچ ندارند. در عوض این نوع از خودروها فقط پدال ترمز و گاز دارند. آنها برای مدیریت عملیات کلاچ و تعویض دنده از هیدرولیک متصل به واحد کنترل الکترونیکی (ECU) استفاده می کنند. گیربکس های AMT همچنین در صورت نیاز، تعویض دستی دنده را از طریق اهرم دنده ممکن می سازند.

برای درک بهتر عملکرد سیستم AMT، بصورت عمیق تر به اجزای آن و تعاملات بین آنها می پردازیم:

عملگرها و سنسورها:

 خودروهای AMT مجهز به محرک ها و سنسور های الکتروهیدرولیک برای عملکرد کلاچ هستند. این عملگرها و حسگرها برای تشخیص متغیرهایی مانند سرعت خودرو، دور موتور در دقیقه و موقعیت دریچه گاز استفاده می شوند. آنها برای کنترل انتخاب دنده و کلاچ به صورت همگام عمل می کنند.

عملکرد کلاچ:

 بر خلاف خودروهایی با گیربکس دستی، عملیات کلاچ در خودروهای amt از طریق محرک ها و سنسورهای خودکار انجام می شوند. هنگامی که سنسورها دورهای بهینه را تشخیص دادند، محرک ها را فعال می کنند که آنها نیز به نوبه خود کلاچ و گیربکس را درگیر می نمایند.

مکانیزم تعویض دنده:

 مکانیزم تعویض دنده در گیربکس AMT از طریق ECU به صورت خودکار عمل می کند. ایسیو زمان بهینه برای تعویض دنده را تعیین می نماید و دستورالعمل هایی را به عملگرها ارائه می دهد تا دنده را بر اساس آن کم یا زیاد کنند.

حالت های رانندگی چندگانه:

 یکی دیگر از ویژگی های سیستم AMT این است که چندین حالت رانندگی را ارائه می دهد. رانندگان می توانند بین حالت های رانندگی کاملاً خودکار، نیمه خودکار یا دستی یکی را انتخاب نمایند. در حالت تمام اتوماتیک محرک ها و سنسورها عملیات کلاچ و دنده را کنترل می کنند. این در حالی است که در حالت دستی راننده کنترل کاملی بر انتخاب دنده دارد.